Του Αρσενίου Παρασκευά
Φαίνεται πως ήλθε ή στιγμή για να τεθεί υπό συζήτηση και λήψη αποφάσεων το θέμα για την
αντοχή των μικροβίων στα αντιβιοτικά …
Στις 25 Νοεμβρίου στο Μασκάτ του Ομάν έλαβε χώρα η τρίτη παγκόσμια υπουργική διάσκεψη
υψηλού επιπέδου για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας «πρόκλησης» της μικροβιακής αντοχής.
Η μικροβιακή αντοχή στα αντιβιοτικά
Ο ρόλος των μικροβίων
Ο ρόλος των μικροβίων κάποια ημέρα θα πρέπει να εξετασθεί από την λογική και ελεύθερη
ιατρική επιστήμη και την θεραπευτική τέχνη.
Είναι ανάγκη να προσδιοριστεί η λογική της ύπαρξης και της λειτουργίας των μικροβίων μέσα στο
σώμα ανθρώπων και ζώων.
Η νόηση μας επηρεασμένη από προγενέστερες θεωρίες και γνώμες κατευθύνεται προς υποθέσεις
ανάλογες προς αυτές.
Η ανεύρεση μικροβίων σε ιστούς που μετέχουν σε φλεγμονές οδήγησε σε αιτιολογικούς
συσχετισμούς, ότι δηλαδή η αιτία της φλεγμονής είναι η παρουσία των μικροβίων και ότι η
φλεγμονή είναι η δραστηριότητα του οργανισμού προς εξολόθρευση τους.
Η υπόθεση είναι ανάλογη με εκείνην όπου κάποιος που ευρίσκεται στην θέση εγκλήματος
θεωρείται ως ο πρώτος ύποπτος και ίσως αναγκαστικά ο δράστης.
Εδώ και δεκαετίες έχει διαπιστωθεί η παρουσία μικροβίων σε όγκους των ανθρώπων.
Έχουν διατυπωθεί διάφορες υποθέσεις για την παρουσία τους, αλλά τα γεγονότα είναι ότι η
παρουσία τους συνδέεται με πρόοδο των όγκων και με καταστροφή των όγκων. Μάλιστα η
παρουσία τους μέσα σε έναν όγκο δεν είναι τυχαία αλλά μάλλον τα μικρόβια είναι πολύ
οργανωμένα σε μικρο-κόγχες με ανοσιακές και επιθηλιακές κυτταρικές λειτουργίες που
υποστηρίζουν την εξέλιξη του καρκίνου.[1]
Τα μικρόβια που εποικίζουν τον εντερικό μας σωλήνα κινούνται μέσα στους ιστούς και εκτελούν
έργο. Το έργο αυτό θα μπορούσε να απεικονιστεί με «κινηματογράφηση» παρά με
«φωτογράφιση». Η ανεύρεση τους σε θέσεις φλεγμαίνουσες ή μέσα σε όγκους θα μπορούσε να
εξηγηθεί μόνο με δυναμικές εξετάσεις όπου θα απεικονίζονταν η όλη διαδικασία μέσα στον
χρόνο και όχι με εξετάσεις χονδροειδείς στιγμιαίας παρατήρησης.
Ότι συμβαίνει μέσα στο ανθρώπινο σώμα έχει νόημα και υπηρετεί τον σκοπό της επιβίωσης του
με κάθε κόστος, ακόμη και με ενεργειακή και υπαρξιακή υποβάθμιση.
Χάνοντας την ισορροπία και αρμονία του ο οργανισμός, προσπαθεί να διατηρηθεί στο βέλτιστο
δυνατό ενεργειακό επίπεδο. Στην προσπάθεια του αυτή κινητοποιεί προγραμματισμένους
βιολογικούς μηχανισμούς σχεδιασμένους να προσδίδουν πλεονεκτήματα στο σωματικό πλέον
επίπεδο καθώς έχει προηγηθεί η αποτυχία της κατάλληλης και ανάλογης ψυχο-νοητικής
απόκρισης σε μια έκτακτη μη αναμενόμενη ανάγκη. Το ενεργειακό επίπεδο στο οποίο θα
προσπαθεί να ισορροπεί δυναμικά είναι πάντα χαμηλότερο και πάντα με διαρκή κινητοποίηση
μηχανισμών αντιληπτών ως συμπτώματα.
Τα συμπτώματα μιας νοσηρής κατάστασης αποτελούν την έκφραση της προσπάθειας
εξισορρόπησης του οργανισμού την οποία θα μπορούσαμε παραστατικότερα να περιγράψουμε
ως την τέχνη του κυματοδρόμου, του γνωστού σέρφερ που κρατιέται και κινείται σε ένα διαρκώς
μεταβαλλόμενο επίπεδο με διαρκείς μικροεξισορροπήσεις του σώματος του.
Η αποτυχία των αντιβιοτικών να ελέγχουν «μικροβιακές λοιμώξεις»
Εδώ και δεκαετίες το θέμα των αντιβιοτικών έφτασε σε αδιέξοδο και αυτό οδήγησε με μεγάλο
προβληματισμό τις φαρμακευτικές εταιρίες και τον ποδηγετούμενο από αυτές από τις αρχές του
περασμένου αιώνα ιατρικό κόσμο.
Έχοντας «καταπιεί» το δόγμα της μικροβιακής απειλής ο ιατρικός κόσμος άρχισε να
προβληματίζεται με την μικροβιακή αντοχή και τις λεγόμενες ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις. Τα
μικρόβια, «νοήμονες» και αυτά οργανισμοί προσπαθούν να επιβιώσουν από την άδικη επίθεση
που δέχονται την ώρα που απλά εκτελούν τον προορισμό τους.
Μικρόβια του σώματος μας - οι παρεξηγημένοι και συκοφαντημένοι έποικοι
Τα μικρόβια συμβιώνουν στο σώμα μας καθώς τους επιτρέπεται να το κάνουν.
Τα ευρήματα εργασιών σε πειραματόζωα δεν ισχύουν αναγκαστικά και για τους ανθρώπους.
Αυτό έχει να κάνει με την όλη διαδικασία της «αρρώστιας».
Έχοντας κερδίσει τα μικρόβια τον συμβιβασμό ενός οργανισμού που απεμπόλησε την κυριαρχία
του, συνεργάζονται πλέον μαζί του εκτελώντας εργασίες που τους παραχώρησε να κάνουν.
Έτσι μετατρέπουν την βιταμίνη D στην ενεργό μορφή της. Φυλάσσουν την αρτιότητα του
εντερικού βλεννογόνου τηρώντας τον χώρο τους και μη επιτρέποντας σε ανταγωνιστές να
εγκατασταθούν εκεί. Παράγουν για λογαριασμό του ξενιστή τους διάφορες βιταμίνες που τις έχει
ανάγκη όπως βιταμίνες Β, Β12 και βιταμίνη Κ.
Βρίσκονται σε διαρκή επικοινωνία με τον εγκέφαλο, τον κεντρικό συντονιστή όλων των επιμέρους
εγκεφάλων των διαφόρων οργάνων και κυττάρων και δέχονται εντολές για την όλη λειτουργία
τους η οποία αναγκαστικά παραμένει μέσα στα επιτρεπτά για αυτά πλαίσια.
Έτσι ανάλογα με τις ανάγκες του ο οργανισμός κινητοποιεί τα ανάλογα μικρόβια στις θέσεις που
υπάρχει ανάγκη για συγκεκριμένο έργο.
Τα βακτηρίδια οι μύκητες και οι ιοί έχουν ειδικότητα και συνεργάζονται παράγοντας αυξητικούς
παράγοντες ή αποδομώντας κύτταρα που έχουν εκπληρώσει την αποστολή τους και έχουν
υποστεί απόπτωση, δηλαδή προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο.
Ο ρόλος των αντιβιοτικών
Τα αντιβιοτικά αφενός διακόπτουν την θεραπευτική διαδικασία και μειώνουν έτσι τα
συμπτώματα της φλεγμονής και αφετέρου σκοτώνουν τα μικρόβια που εκτελούν το έργο που
τους ανατέθηκε.
Είναι αλήθεια ότι οι θάνατοι συμβαίνουν κατά την κορύφωση της θεραπευτικής φάσης και έτσι ο
μετριασμός της έντασης της επιτρέπει την επιβίωση και την συνέχιση της ζωής με μια μειωμένη
ζωτικότητα που ίσως μπορεί να επανέλθει με την κατάλληλη θεραπεία.
Η δράση τους αφενός ενισχύει την δράση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος, του σκέλους
εκείνου του αυτόνομου νευρικού συστήματος που ρυθμίζει την κατανάλωση της ενέργειας στην
εγρήγορη κατάσταση του βίου και έτσι περιορίζεται η δράση του παρασυμπαθητικού
συστήματος που χειρίζεται την αναπλήρωση της ενέργειας και την αύξηση και συντήρηση του
σώματος.
Αφετέρου ασκούν δηλητηριώδη δράση στα κύτταρα και στο μικροβίωμα του σώματος και ο
οργανισμός προσπαθεί πάντα να τα μεταβολίσει, να τα αδρανοποιήσει όσο μπορεί και να τα
απομακρύνει το ταχύτερο. Αυτό βέβαια πάντα γίνεται με τεράστιο κόστος που δεν γίνεται άμεσα
αντιληπτό αλλά είναι αισθητό στην συνέχεια.
Η ζωτικότητα μας είναι σχεδιασμένη για να επιτρέψει την ολοκλήρωση του σκοπού της
ενσάρκωσης μας. Η κατασπατάληση της όμως ασφαλώς ίσως βραχύνει τον βίου, βέβαια όμως
περιορίζει την δημιουργική ικανότητα μας.
Εμβόλια οι επίδοξοι αντικαταστάτες των αντιβιοτικών
Όταν κάποιος αναγκαστεί να γίνει υποτελής σε κάποιον, ο τελευταίος του επιτρέπει να ζει
υπηρετώντας πρωτίστως τους σκοπούς του αφέντη του.
Το εμβόλιο όταν δεν μπορεί να το αδρανοποιήσει το σώμα και να ξεχάσει την επίδραση του,
κάνει τον οργανισμό να θυμάται τον τραυματισμό του πάντα και μια ουλή πάντα περιορίζει την
αρτιότητα αυτού που την φέρει.
Ο οργανισμός υποβαθμίζεται ενεργειακά με ότι αυτό συνεπάγεται. Μετά τον εμβολιασμό τον
απασχολούν θέματα άλλα. Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται. Όσο περισσότερο
υποβαθμίζεται τόσο έχει να κάνει με παράγοντες χαμηλότερης ενεργειακής κατάστασης και
δυναμισμού και τόσο λιγότερο είναι δημιουργικός.
Αυτό φαίνεται απίστευτο και δικαίως γιατί δεν μπορεί κάποιος να τρέξει σε δυο χρονογραμμές
ταυτόχρονα για να μπορεί να συγκρίνει. Η καθημερινότητα όμως πάντα επιβεβαιώνει ότι αυτό
που χάνεται δεν ξανακερδίζεται εύκολα.
Η συνέχεια στο θέμα
Αυτή η πρακτική που οδηγεί στην ανθρώπινη υποβάθμιση δεν πρέπει να συνεχίσει, αλλά είναι
μια κίνηση, η οποία για να αλλάξει κατεύθυνση, πρέπει να επιδράσει επάνω της μια δύναμη
διορθωτική.
Η δύναμη αυτή είναι η δύναμη των Ενωμένων Ελευθέρων Ενεργών Ελλήνων, η δύναμη όλων μας
ενωμένων σε ένα όραμα, σε έναν σκοπό, να καταστούμε ελεύθεροι να επιλέγουμε τον τρόπο
βίου ενός πραγματικά ελεύθερου δημιουργήματος που γνωρίζει ποιος είναι και γιατί είναι εδώ
σε αυτόν τον πλανήτη.
Μια και ό,τι δημιουργούμε εμείς οι άνθρωποι είναι για κάποιον σκοπό, για κάποιον λόγο και
τίποτε δεν γίνεται χωρίς λόγο ακόμη και όταν αυτό που κάνουμε είναι απλά για να το χαρούμε
και να διασκεδάσουμε με αυτό, έτσι και η ύπαρξη μας εδώ είναι για κάποιον λόγο.
Η συνέλευση μας σε έναν τόπο για έναν σκοπό μπορεί να εμφανίσει την μόνη δύναμη που
μπορεί να αλλάξει το όλο σκηνικό.
Θέλουμε να ζούμε σε μια Πολιτεία όπου ο άνθρωπος θα είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος
της. Η ικανοποίηση των αναγκών του, των αναγκών που συνδέονται με την δικαίωση της έλευσης
του στον πλανήτη μας θα είναι η πρωταρχική μέριμνα της Πολιτείας.
Χρειαζόμαστε ποιότητα και αναγκαία ποσότητα αγαθών στην ζωή μας και η αφθονία του
πλανήτη μας μπορεί να ικανοποιεί και τις δύο απαιτήσεις με την ορθή διαχείριση των πόρων του.
Αυτό απαιτεί βούληση πολιτική και μόνο οι Έλληνες ενεργοί πολίτες μπορούν να διαθέτουν
ξεκάθαρη βούληση, δηλαδή την σταθερή απόφαση να υλοποιήσουν αυτά που θέλουν και που
ταιριάζουν στην ουσία τους, σε αυτό που πραγματικά είναι.
Στην Ελλήνων Πολιτεία, σκοπό και στόχο του μοναδικού ανθρωποκεντρικού οργανισμού Ελλήνων
Συνέλευσις, η πρακτική της χρήσης αντιβιοτικών σταδιακά θα πάρει την θέση που της αρμόζει,
και ταυτόχρονα θα προωθηθούν φυσικές θεραπείες που προς το παρόν έχουν περιθωριοποιηθεί
χωρίς να τους έχει ποτέ δοθεί η ευκαιρία και τα μέσα να αποδείξουν τις δυνατότητες και τα όρια
τους.
1. Jorge Luis Galeano Niño, Hanrui Wu, Kaitlyn D. LaCourse, Andrew G. Kempchinsky,
Alexander Baryiames, Brittany Barber, Neal Futran, Jeffrey Houlton, Cassie Sather, Ewa
Sicinska, Alison Taylor, Samuel S. Minot, Christopher D. Johnston & Susan Bullman. «Effect
of the intratumoral microbiota on spatial and cellular heterogeneity in cancer». Nature
volume 611, pages 810–817 (2022). Published: 16 November 2022.
https://www.nature.com/articles/s41586-022-05435-0
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου